Terraforming

The first man on Mars is an event I might be able to witness during my lifetime. The technology is available, the finances... Well, that might be a bit more problematic. Not to forget about ethics. And once we're there, what are we going to do? Terraforming the planet? In my latest book I've used another solution...

A "selfie" of NASA's Mars rover Curiosity. 

Terraforming itself is a job which can be done, as the experts say. On the other hand we're already messing up our own planet. Making it questionable whether we really will be able to create a livable situation for humanoids outside Earth. A tiny little problem we also have to deal with, is the required period of time. The estimated time to accomplish (read: finish) the process of terraforming varies from at least five or eight hundred years up to a hundred thousand years. Yep, not going to witness that myself...

Given the history of our solar system, even a hundred thousand years isn't really "a big deal" in universal terms. For us, "short living" creatures, it's a multitude of generations before we will be able to change Mars (or any other, more or less, suitable planet in our solar system). So, no need to start packing yet. Or, is it?

Colonizing Mars will probably be possible much earlier. Not by terraforming but by adapting our colonies into subterranean cities. To protect humans against radiation, we will have to live underground. 

I thought, a much more pleasant situation would be possible; as such I imagined a series of "floating" skyscrapers around Mars. Of course, my positivity, got ruined by my negativity. My inner yin and yang are exposing themselves in this week's short story "Collummar". Well, it was supposed to be a short story, but considering the length it in fact should be called a novella. But hey, what's in a word?

Synopsis: Two technicians have been called in to repair a malfunction in a residential tower near Mars. At first glance a routine job. The corpse they find in their workplace changes everything... They know nothing, but others think they know more. Before they realize it, they are hunted by criminals, suspected terrorists and the police. Their lives are at stake; but on Collummar they have nowhere to go... “Ah, that’s the beauty of space,” Jelena said. “There is no front or behind, no under, no above… There is only space.” An exciting, haunting sci-Fi thriller set in the 23rd century. 

Order your copy directly from the author, Amazon or buy (or even read it for free) at KOBO Plus. Or, you know, at your favorite bookshop...

Lyric landscape available as artptint and merchandise in my printshop.

Nederlandse versie / Dutch version

De eerste man op Mars is een gebeurtenis die ik tijdens mijn leven zou kunnen meemaken. De technologie is beschikbaar, de financiën... Nou, dat is misschien wat problematischer. Om de ethiek niet te vergeten. En als we er eenmaal zijn, wat gaan we dan doen? Terravorming van de planeet? In mijn laatste boek heb ik een andere oplossing gebruikt...

Terravorming op zich is een klus die gedaan kan worden, zoals de experts zeggen. Aan de andere kant verpesten we onze eigen planeet al. Het is dan ook de vraag of we echt een leefbare situatie voor mensachtigen buiten de aarde zullen kunnen creëren. Een klein probleempje waar we ook mee te maken hebben, is de benodigde tijdsduur. De geschatte tijd om het proces van terravorming te volbrengen (lees: voltooien) varieert van minstens vijf- of achthonderd jaar tot honderdduizend jaar. Ja, dat ga ik zelf niet meemaken...

Gezien de geschiedenis van ons zonnestelsel is zelfs honderdduizend jaar in universele termen niet echt "een groot probleem". Voor ons, "kortlevende" wezens, duurt het een veelvoud van generaties voordat we Mars (of een andere, min of meer geschikte planeet in ons zonnestelsel) kunnen veranderen. Je hoeft dus nog niet te beginnen met inpakken. Of, misschien toch wel?

Het koloniseren van Mars zal waarschijnlijk veel eerder mogelijk zijn. Niet door terravorming, maar door onze kolonies aan te passen als ondergrondse steden. Om de mens tegen straling te beschermen, zullen we ondergronds moeten leven.

Ik dacht dat er een veel aangenamere situatie mogelijk zou zijn; als zodanig stelde ik me een reeks "zwevende" wolkenkrabbers rond Mars voor. Natuurlijk werd mijn positiviteit verpest door mijn negativiteit. Mijn innerlijke yin en yang laten zich zien in het korte verhaal "Collummar" van deze week. Nou, het moest een kort verhaal worden, maar gezien de lengte moet je het eigenlijk een novelle noemen. Maar, hee, het is maar een woord. Het is en blijft een spannende, beklijvende scifi-thriller die zich afspeelt in de 23e eeuw.

Synopsis: Twee monteurs zijn opgeroepen om een storing te verhelpen in een woontoren bij Mars. Op het eerste gezicht een routine klus. Het lijk dat ze op hun werkplek aantreffen verandert alles...

Ze weten van niets, maar anderen denken dat ze meer weten. Voor ze het beseffen, worden ze opgejaagd door criminelen, vermoedelijke terroristen èn de politie. Hun leven staat op het spel; maar op Collummar kunnen ze nergens heen...

‘Ah, dat is het mooie van de ruimte,’ zei Jelena. ‘Er is geen voor of achter, geen onder geen boven… Er is alleen maar ruimte.’

Een spannende, beklemmende scifi-thriller die zich afspeelt in de 23e eeuw.  

Bestel je exemplaar direct bij de auteur, Amazon of koop (of lees het zelfs gratis) bij KOBO Plus. Of, inderdaad, bij je favoriete boekshop...

Ook verkrijgbaar als paperback. 

Lyrisch abstract landschap (zoals boven aan deze blog afgebeeld) verkrijgbaar als artprint en merchandise in mijn printshop.